Sernik kawowy

Najgorszym scenariuszem dla studenta jest zaliczenie zaraz po Świętach. Wtedy wolne dni mijają na nauce. Najgorzej kiedy na stole leżą pyszności , a trzeba się uczyć o nieprzyjemnych chorobach i zakażeniach tropikalnymi bakteriami. Grr. Kiedy tak patrzy się na brata, który z podręcznikiem nie rozstaje się nawet przy stole trzeba działać i przyjść mu z pomocą i pocieszeniem. Sernikowym pocieszeniem. Tern sernik przygotowałam na Wielkanoc, zniknął w ciągu jednego dnia. Kiedy więc mój brat wrócił w czwartkowy wieczór do domu bardzo zasmucony,że kolokwium z czegoś czego nazwy nie potrafię wymówić, ale jestem prawie pewna,że miało to związek z zakażeniami płuc, do rzeczy jednak wracam, brat mój dostał 15 na 16 punktów. Ta wysoka ocena nie zaspokoiła jednak jego oczekiwań i świątecznego poświęcenia. Pojawiła się złość i irytacja. Bo w końcu szalenie mu zależało na najwyższej nocie. Koniecznie trzeba czymś brata pocieszyć, w jego wypadku najlepiej sprawdza się sernik. Co prawda myślałam by zrobić ten tradycyjny bez ciasta, albo na odwrót, krakowski, z kratką. Ale poszłam na łatwiznę. Po prostu powtórzyłam ten cudowny świąteczny sernik. A sernik ten pojawił się na moim stole zupełnym przypadkiem. Mieliśmy zamówiony u wujka prawdziwy sękacz, pieczony w specjalnej formie, na ogniu, ach,miało być pysznie i pięknie. Ale wujo skręcił kostkę i w piątkowy wieczór dopiero doszła do nas wiadomość,że jednak sękacza nie będzie. Co tu robić? Oczywiście piec sernik. Czym prędzej udałam się do mojej półki z książkami kulinarnymi, znalazłam sernikową książeczkę i na chybił trafił los wybrał za mnie, i dla mnie sernik kawowy. Nieco byłam przestraszona tego przepisu, w końcu nigdy nie robiłam takiego akurat sernika, a miało ono zdobić świąteczny stół, więc nie mogło się nie udać. Obawy okazały się bezpodstawne, sernik wyszedł królewski. Ba, usłyszałam,że to najlepszy sernik jaki rodzina w życiu jadła. Tak więc najlepszy sernik świata na naszym stole gościł znów tydzień później, tym razem w roli sernika na pocieszenie, sernika , która znosi wszelkie smutki, dodaje otuchy, i rzuca  w niepamięć paskudne egzotyczne bakterie. Co tam 15 punktów, kiedy na stole takie cudo? Idealnie kremowy, delikatny, aksamitny, lekko kawowy, z przyjemnie cynamonowym spodem. Po prostu małmazja.

Składniki:

Spód:

120 gramów herbatników półsłodkich

100 gramów masła

2 łyżeczki cynamonu

Masa serowa:

1 kg twarogu śmietankowego

4 jajka

250 gramów śmietany 18 %

4 łyżki cukru kokosowego

Paczka cukru wanilinowego Delecta

2 paczki budyniu waniliowego

3 łyżki kawy rozpuszczalnej

Łyżeczka cynamonu

Dodatkowo:

kasza manna i masło do formy

Zaczynamy od przygotowania spodu. Ciasteczka kruszę-ja użyłam do tego celu tłuczka do ziemniaków. Roztapiam masło, dodaję cynamon i wlewam masło do ciasteczek, dokładnie mieszam. Masę wykładam na dno tortownicy i podpiekam przez 10 minut.
Zaparzam kawę we wrzątku-1/3 szklanki,dodaję cynamon, odstawiam na parę minut.

W międzyczasie szykuję masę serową. Jajka ucieram z cukrem i cukrem wanilinowym na jasny krem. Delikatnie dodaję twaróg, ja używałam śmietankowego twarogu, który wystarczy raz zmielić. Kiedy masa jest już połączona, dodaję budyń i śmietanę. Dokładnie całość ucieram. Na końcu dodaję niecałą ilość kawy z kubka, jeszcze raz całość mieszam i wykładam masę sernikową na ciepły spód.
Z reszty naparu kawowego robię wzorki-maziaje na wierzchu przy pomocy wykałaczek. Moje wzory to totalna psychodela, w końcu podczas pieczenia słuchałam Pink Floyd i to wszystko tłumaczy.

Na dnie piekarnika kładę naczynie z wodą, para wodna w trakcie pieczenia, sprawi,że nie będzie on suchy a  idealnie kremowy. Sernik piekę przez 50 minut w 170 stopniach. Studzę go w piekarniku. Najlepszy jest następnego dnia po upieczeniu.