Różana konfitura

Był różany cukier-czas na konfiturę. Gdzieś tak w połowie czasu robienia tej pyszności zaczęłam mieć dość. W połowie? Już samo wymycie, obmycie, czy też przemycie płatków róży bardzo mnie zirytowało, różane płatki wydawały się nie kończyć-jedna siatka, druga, trzecia... Kiedy przebrnęłam przez tę czynność zaczęłam się zastanawiać czy nie pomaszerować do jednostki wojskowej, którą mam prawie po sąsiedzku celem pożyczenia wielkiego garnka do produkcji grochówki. Ilość różanych płatków dosłownie zalała moją kuchnię. Spokojnie, wystarczą trzy sekundy we wrzątku by z trzech siatek została ilość pozwalająca na zapełnienie jedynie trzech maleńkich słoiczków. Dzielnie stałam i pokonywałam kolejne etapy produkcji mając przed oczyma pączki i drożdżowe bułeczki, które wypełnię w jakiś zimowy dzień różanym nadzieniem. Czułam ten zapach, który podkręcał aromat smażonych konfitur. Ten zapach utrzymywał się przez trzy dni, sąsiedzi musieli pomyśleć,że otworzyliśmy mały biznes polegający na produkcji perfum. Póki są różane płatki zbierajmy je i smażmy konfitury.

Składniki:

Płatki róży-u mnie około 350 gramów

Cukier-350 gramów

Cytryna

Woda-około litra

Płatki dokładnie przepłukuję na sitku, suszę. Gotuję wodę, kiedy zaczyna wrzeć wrzucam płatki, zmniejszam ogień, i czekam aż woda znów zacznie się gotować. Przecedzam płatki-wodę zostawiam. Do wody dodaję cukier i gotuję gęsty syrop. Sitko z płatkami wkładam do naczynia z lodowatą wodą. Gdy syrop jest gotowy dokładam do niego płatki, wyciskam sok z cytryny i smażę całość przez godzinę. Zestawiam z ognia-najlepiej na noc. Następnego dnia znów smażę konfiturę przez godzinę. Gorącą różaną konfiturą napełniam wyparzone słoiki i pasteryzuję je.